گوشي هوآوي مدل Honor 8x

دو گوشی آنر 8X و 8X Max از یک طراحی شیشه‌ای در پشت و جلوی دستگاه برخوردارند که آن‌ها را نسبت به آنر 7X سال گذشته با بدنه فلزی متفاوت می‌سازد.

هر دو مدل دارای ناچ بالای صفحه‌نمایش هستند اما طراحی این ناچ در این دو متفاوت بوده و در حالی‌که در 8X با یک ناچ نسبتا کوچک کلاسیک و عادی ذوزنقه‌ای روبرو هستیم، 8X Max از ناچ کاملا کوچک‌تری برخوردار شده که به شکل قطره آب بوده و تنها به اندازه دوربین سلفی دستگاه است.

حاشیه‌های جانبی و بالای صفحه‌نمایش هر دو گوشی تقریبا قابل چشم‌پوشی هستند و تنها در پائین صفحه، حاشیه باریکی دیده می‌شود.

سنسور اثر انگشت و دوربین دوگانه طبق معمول در بخش پشتی جای دارند اما طراحی لنزهای دوگانه دوربین نسبت به 7X تغییر کرده

و از حالت افقی به عمودی تغییر شکل پیدا کرده‌اند.

یک شباهت ناخوشایند این دو مدل نسبت به 7X سال قبل، حفظ سوال‌برانگیز پورت اتصالات microUSB است که این روزها در گوشی‌های سطح پائین رده میانی نیز در اغلب برندها با USB-C جایگزین شده است.

صفحه‌نمایش

با اینکه 8X در مقایسه با مدل Max گوشی کوچک‌تری به حساب می‌آید اما این کوچک‌تر بودن به هیچ عنوان به معنای کوچک بودن دستگاه نیست؛

آنر 8X در حالی با صفحه‌نمایش بزرگ 6.5 اینچی ارائه می‌شود که در مدل قبلی یعنی 7X از یک پنل 5.93 اینچی استفاده شده بود.

در حالی‌‌که هر دو گوشی از دوربین‌های دوگانه در بخش پشتی و یک دوربین تکی بر بالای صفحه‌نمایش بهره می‌برند،

در اینجا نیز حداقل روی کاغذ برتری با مدل کوچک‌تر 8X است؛

دوربین اصلی بخش پشتی 8X یک نمونه 20 مگاپیکسلی با اتوفوکوس تشخیص فاز است که در مقابل خود لنز نسبتا سریع f/1.8 را می‌بیند

و این در حالی‌ست که 8X Max هم با کاهش وضوح دوربین به 16 مگاپیکسل (همچنان با اتوفوکوس تشخیص فاز) و هم در بسته‌تر شدن دیافراگم به f/2.0، مجموعه ضعیف‌تری را نسبت به برادر کوچک‌تر خود به نمایش می‌گذارد.

در کنار هر دوی این دوربین‌ها یک دوربین 2 مگاپیکسلی تعیین عمق میدان نیز قرار گرفته است.

این برتری در دوربین سلفی نیز ادامه می‌یابد و دوربین 16 مگاپیکسلی f/2.0 آنر 8X به یک نمونه 8 مگاپیکسلی f/2.0 در آنر 8X max تبدیل می‌شود. این دو دوربین به فوکوس خودکار مجهز نیستند و در مشخصات آن به قابلیت تشخیص چهره نیز اشاره‌ای نشده است.