بررسی گوشی موبایل شیائومی مدل poco x3 pro

اولین نشانه های حیات برند پوکو را میتوان در سال 2018 جستوجو کرد،سالی که برند پوکو با روانه کردن گوشی موبایل

pocophone f1 به بازار موبایل که با پردازنده ای در حد گوشی های پرچمدار اما قیمتی پایین تر از هم رده های خود توانست محبوبیت ویژه ای در بازار موبایل پیدا کند

نزدیک به 2 سال بی خبری و بی فعالیتی و در سکوت خبری فعالیت کردن نتیجه اش این شد که در اواخر تابستان سال 2020 این برند به صورت کاملا مستقل از برند شیائومی وارد بازار شد

و البته در سال گذشته با عرضه چندین مدل گوشی ارزشمند به بازار موبایل جایگاه خود را در بازار موبایل پیدا کرده است

گوشی‌های جدید برند پوکو رادر یک نگاه می‌توان به چهار دسته مختلف X ،M ،C و F تقسیم‌بندی‌ کرد که به‌ترتیب از پایین‌ترین سطح تا رده میانی و مدل‌های پرچمدار را پوشش می‌دهند.

سری f و سری x در این میان از رده های بالاتری برخوردار هستند و در مقایسه این 2 سری میتوان گفت سری f با داشتن صفحه نمایش های oled بالا تر از سری x قرار میگیرد

امکانات سری x فارغ از صفحه نمایش همچنان در رده بالایی بوده و قیمت بسیار مناسب آن رقابت را برای سایر رقبا در این بازه قیمتی بسیار سخت و ناممکن ساخته است

گوشی poco x3 pro یکی از خوش قیمت ترین گوشی های موجود در بازار بوده که ب وجود نداشتن امکان 5g و همچنین مجموعه دوربین هایی که چنگی به دل نمیزند و فوق العاده به نظر نمیرسد

و با تکیه بر ویژگی هایی نظیر صفحه نمایش بزرگ 120 هرتزی پردازنده پرچمدار سری 8 کوالکام،حافظه داخلی بسیار بالا، باتری حجیم و شارژ سریع دل بسیاری از کابران را برده است

Poco X3 Pro‌ برای کاربران علاقه‌مند به بازی و رده گیمینگ نیز گوشی کاملا جذابی به‌نظر می‌رسد جایی‌که علاوه بر چهار هسته پردازشی سطح بالا و گرافیک قدرتمند،

با برخورداری از حافظه پر سرعت UFS 3.1 و خنک‌کننده مایع مجهز به لایه های گرافیتی و لوله‌های حرارتی مسی شرایط ایده‌آلی را در این رده قیمتی (حداقل روی کاغذ) ارائه می‌کند.

با وجود ابعاد بزرگ و وزن بالا، اولین برخورد با X3 Pro احتمالا برای اغلب کاربران با حس مثبت و متفاوتی همراه است.

بخش رویی گوشی نکته خاصی را در بر ندارد و همانی‌ست که از یک نمونه معمولی حاضر در این رده قیمتی انتظار داریم: یک صفحه‌نمایش بزرگ با حاشیه‌های نسبتا اندک و قابل‌قبول در دورتادور و دوربین سلفی پانچی مرکزی.

منظره بخش پشتی به‌کل متفاوت بوده و بسته به سلیقه افراد می‌تواند بسیار جذاب یا کاملا اغراق‌شده به‌نظر برسد اما در هر دو حالت نمی‌توان از آن به‌عنوان یک طراحی عادی و متداول نام برد.

پوکو از دو بافت مختلف در این قسمت استفاده کرده که در مرکز به‌صورت شفاف با خطوط مورب موازی با یکدیگر و در کناره‌ها به‌صورت مات در نظر گرفته شده است.

در بخش شفاف مرکزی نشان Poco با ابعادی بزرگ‌تر از حد معمول نقش بسته که این مورد شاید به مذاق برخی کاربران خوش نیاید.

با حرکت دادن گوشی در نور، افکتی رنگین‌کمانی در این قسمت شکل می‌گیرد که باید آن‌ را یکی از جذابیت‌های طراحی X3 Pro دانست.

جنس این قسمت مثل لبه‌های گوشی ظاهرا پلاستیکی بوده و با این‌که کناره‌های مات آن در برابر اثرات انگشت مقاومند اما قسمت شفاف مرکزی با آغوش باز پذیرای آن‌هاست.

لبه‌های کاور بخش پشتی اندکی خمیده طراحی شده و بدین‌ترتیب ضخامت دستگاه اندکی کمتر از میزان واقعی آن به‌نظر می‌رسد و در دست‌گیری گوشی نیز تا حدودی بهتر شده است.

با گذر از طراحی بخش پشتی، نگاه‌ها به فرم لنزهای دوربین این قسمت و حاشیه نسبتا عجیب در نظر گرفته شده برای آن‌ها جلب می‌شود؛

لنزهای دوربین Poco X3 Pro همراه با تک فلش LED آن درون مستطیلی با دو ضلع نیم‌دایره‌ای قرار گرفته و کل این مجموعه‌ نیز در حاشیه دایره‌ای نقش بسته بر کف گوشی محاط شده است.

لنزهای دوربین گوشی نزدیک به 1.5 میلی‌متر از کف فاصله دارند و همین موضوع به لق خوردن دستگاه هنگام قرارگیری روی میز منجر می‌شود.

نوار پیرامونی دستگاه از رنگی مشابه با بخش پشتی برخوردار بوده اما در تضاد با کناره‌های مات منتهی شده به آن، کاملا شفاف و جاذب اثرات انگشت طراحی شده است.

المان‌های جانبی گوشی به‌جز یک مورد یعنی دریچه خروجی اسپیکر بخش بالایی، نکته جدیدی را به نمایش نمی‌گذارند

و حضور جک 3.5 میلی‌متری هدست نیز در شرایطی که نشانی از این پورت در Poco F3 و F3 GT به‌چشم نمی‌خورد جالب‌توجه به‌نظر می‌رسد.

محل سنسور اثر انگشت که همزمان وظیفه خاموش و روشن کردن گوشی را نیز بر عهده دارد کاملا ایده‌آل است و فارغ از نحوه در دست‌گیری گوشی،

به‌خوبی در زیر انگشتان متناظر هر دو دست قرار می‌گیرد. ولوم پایین نیز تا حدودی در محل مناسبی قرار دارد اما برای دسترسی به ولوم بالا بی‌شک نیاز به جابجایی گوشی یا استفاده از دست دوم است.

مناسب بودن محل سنسور اثر انگشت البته مشکل تازه‌ای را ایجاد می‌کند جایی‌که تقریبا در تمامی حالت‌های لمس گوشی مثل موقع برداشتن آن از روی میز یا خارج کردن دستگاه از جیب،

به‌اشتباه این سنسور لمس می‌شود و به‌دلیل شناسایی نشدن اثر انگشت ویبره‌های ناخوشایندی را ایجاد می‌کند. برای حل این مشکل کافی‌ست از منوی تنظیمات گوشی،

حالت شناسایی سنسور را از لمس به فشار دادن (از Touch به Press) تغییر داد و بدین‌ترتیب تا قبل از فشردن دکمه پاور، تلاشی برای شناسایی اثرات انگشت صورت نمی‌گیرد.

طراحی گوشی پوکو

با یک نگاه کلی میتوان طراحی گوشی پوکو  را با تمام ایرادات جزئی و البته سلیقه ای که به آن وارد است خاص و جالب عنوان کرد و نمیتوان ایراد اساسی به آن گرفت

فرم جدیدی  که در طراحی دوربین ایجاد شده با اینکه ممکن است مورد سلیقه عموم مردم نبوده و سلیقه های خاص را درگیر کند اما نکنته مثبتی قلمداد میشود

همچنین بافت متفاوت کاور پشت گوشی که با حرکت دادن آن در زیر نور با تغییر رنگ همراه است نیز میتواند یک نکته مثبت و جذاب دیگر باشد

ابعاد و وزن گوشی پوکو

نقطه ضعف اکثر گوشی های موسوم به فلگ‌شیپ کیلر را میتوان در وزن و ابعاد آنها پیدا کرد

جایی که این گوشی ها با صفحه نمایش های بسیار عالی،باتری های حجیم و شارژ سریع، سیستم های خنک کننده، لنز های متعدد وباکیفیت دوربین  و پردازنده های قدرتمند

به علت محدودیت در ایجاد تغییرات و بهینه سازی فضا به علت محدودیت بودجه همیشه اعاد و وزن سنگینی را دارا بوده و نقطه ضعف این گوشی ها میباشد

با یکبار در دست گرفتن گوشی پوکو میتوانید به سنگینی و بزرگی ابعاد آن پی برده و آن را کاملا لمس و حس نمایید

پوکو ایکس 3 پرو با ضخامت 9.4 میلی متری هیچگاه در رده گوشی های باریک نبوده ولی خمیده بودن لبه های آن کمی به باریک تر به نظر رسیدن آن کمک کرده است

وزن گوشی 215 گرم بوده که در میان سایر گوشی های هم رده نمیتواند جایگاه خوبی را در این زمینه از خود داشته باشد

صفحه نمایش گوشی پوکو

با وجود آن‌که قرارگیری در سری X فناوری ساخت IPS LCD را به Poco X3 Pro تحمیل کرده است اما از همان ابتدا و روی کاغذ نیز با شرایط چندان بدی روبرو نمی‌شویم؛

صفحه‌نمایش دستگاه یک نمونه 6.67 اینچی IPS LCD با وضوح 2400×1080 پیکسل است که تراکمی برابر با 395 پیکسل در هر اینچ را ارائه می‌کند.

نرخ رفرش این نمایشگر به‌صورت پیش‌فرض روی حالت استاندارد 60 هرتز تنظیم شده اما می‌توان آن را در منوی تنظیمات روی 120 هرتز نیز تنظیم کرد.

در صفحه مشخصات گوشی به امکان سوییچ خودکار نرخ رفرش صفحه‌نمایش روی چهار گزینه 50، 60، 90 و 120 هرتز اشاره شده اما در دنیای واقعی در منوی dispaly تنها دو گزینه ثابت برای انتخاب نرخ به‌روزرسانی 60 و 120 هرتز در دسترس قرار دارد

و طبق تست انجام شده با انتخاب هریک نیز نرخ رفرش فارغ از محتوا به‌صورت ثابت روی 60 یا 120 هرتز باقی می‌ماند. ثابت باقی ماندن محتوای روی صفحه‌نمایش (مثلا در هنگام مشاهده یک عکس از گالری) حتی برای چند دقیقه

نیز حداقل در نمونه در اختیار ما تغییری در نرخ رفرش تصویر نداد و شاید این قابلیت در آپدیت‌های بعدی به گوشی افزوده شود. یک نکته مهم در این میان رفتار UI در برخی از اپلیکیشن‌هاست که در آن‌ها

نرخ رفرش روی یک عدد ثابت باقی می‌ماند مثل یوتوب و اپلیکیشن پخش ویدئوی Mi Video که در آن‌ها نرخ رفرش روی 60 هرتز ثابت می‌ماند.

حداکثر میزان روشنایی تایپیکال و معمول این پنل 450 نیت اعلام شده اما طبق معمول با قرارگیری در حالت اتوماتیک زیر نور مستقیم خورشید اندکی نور بیشتری در اختیار کاربران قرار می‌گیرد.

روشنایی صفحه‌نمایش X3 Pro بدین‌ترتیب چندان بالا نبوده و در مقام مقایسه حتی نسبت به برخی میان‌رده‌ها نیز جایگاه پایین‌تری را کسب می‌کند. محتوای این پنل البته همچنان زیر نور خورشید خوانایی خود را تا حدی حفظ می‌کند.

کیفیت رنگ مشکی این صفحه‌نمایش البته در عوض کاملا راضی‌کننده بوده و کنتراست بالایی را به نمایش می‌گذارد. در نهایت باید به حداقل نور این نمایشگر اشاره کرد که یکی از نقاط قوت آن بوده و در تاریکی مطلق نیز فشار چندانی را به چشم وارد نمی‌کند.

یک نکته در این میان به دوربین سلفی درون پنل تعلق دارد که با وجود آن‌که از لحاظ ابعاد لنز موفق ظاهر شده و محوطه کوچکی از صفحه‌نمایش را اشغال کرده

اما با اندکی دقت در والپیپرهای روشن می‌توان متوجه نور و رنگ متفاوت محوطه اطراف این دوربین نسبت به بقیه قسمت‌های نمایشگر شد که البته در پنل‌های LCD چندان غیر عادی نیز نیست.

در تنظیمات رنگ صفحه‌نمایش به‌جز گزینه پیش‌فرض Vivid که ظاهرا گرمای رنگ را با توجه به محیط تنظیم می‌کند (و اندکی رنگ‌های غلیظ‌تر و اغراق‌شده‌تر از حالت عادی را به نمایش می‌گذارد)

دو گزینه دیگر Saturated و Standard نیز در نظر گرفته شده که اولی رنگ‌ها را حتی سیرتر از حالت اتوماتیک نمایش می‌دهد و نگفته پیداست

که انتظار دقت بالایی از آن نمی‌رود ولی دومی با وابستگی به محدوده رنگی sRGB نتایج دقیق‌تری را ثبت می‌کند.

سرعت برداشت تاچ در این صفحه‌نمایش 240 هرتز اعلام شده که روی کاغذ در عملکرد این مدل به‌خصوص در بازی‌های اکشن و سریع نتیجه مثبتی را برجای می‌گذارد.

در عمل از سرعت دریافت لمس اثر انگشت در این پنل رضایت داشتیم و به‌جز برخی تأخیرها که با رابط کاربری MIUI بی‌ارتباط نیستند به مشکل خاصی بر نخوردیم.

زیر صفحه‌نمایش حاشیه‌ای نزدیک به 4 میلی‌متر دیده می‌شود که این رقم در کناره‌ها و بخش بالایی به نزدیک به 2 میلی‌متر می‌رسد.

پوشش روی صفحه‌نمایش این مدل از نوع Gorilla Glass 6 انتخاب شده که با وجود آن‌که با استحکام بالای شیشه Gorilla Glass Victus حاضر در گوشی‌های پرچمدار فاصله مشخصی دارد

اما هنوز سد محکمی در برابر خراشیدگی و اتفاقات غیر قابل پیش‌بینی برای صفحه‌نمایش در سناریوهای روزمره به حساب می‌آید.

روی این پنل یک پوشش پلاستیکی از پیش نصب شده که با توجه به شیشه مستحکم خود دستگاه نیاز چندانی به کنار زدن و جایگزین کردن آن با یک گلس قطور احساس نمی‌شود.

اسپیکر گوشی پوکو

یکی از ویژگی جذاب X3 Pro به اسپیکرهای استریوی آن تعلق دارد که یکی در پایین در کنار درگاه USB-C و دیگری بر بالای صفحه‌نمایش قرار دارد که صدای این آخری همانطور که اشاره شد

از حفره‌ای در بخش بالایی نیز خارج می‌شود. میزان بلندی صدای این مجموعه در سطح مناسب رو به بالایی قرار دارد و با وجود آن‌که می‌توان به نمونه‌هایی با صدای کاملا بلندتر نیز اشاره کرد همچنان شرایط برای رضایت از آن فراهم است.

بخش پشتی گوشی پوکو

کاور پلاستیکی پشت گوشی همانطور که پیش از این اشاره کردیم از دو بافت متفاوت در مرکز و کناره‌ها بهره می‌برد که در آن محوطه بزرگ زیر دوربین به‌صورت شفاف و جاذب اثر انگشت در نظر گرفته شده و در زیر نور تغییر رنگ می‌دهد.

خطوط مورب موازی با یکدیگر در این قسمت تنها با چشم قابل مشاهده هستند و در زیر دست با سطحی کاملا صاف و صیقلی روبرو می‌شویم. دو طرف این قسمت نوارهای باریک ماتی دیده می‌شوند که در تضاد کاملا با بخش مرکزی قرار می‌گیرند.

شکل برآمده دوربین‌های این بخش به‌عنوان یک نظر شخصی چندان فوق‌العاده به‌نظر نمی‌رسد و برجستگی آن‌ها نیز اندکی بیش از حد عادی‌ست.

دوربین های اصلی گوشی پوکو

طبق روال معمول گوشی‌های موسوم به قاتل پرچمدار یا فلگ‌شیپ کیلر، دوربین اولین و شاید مهم‌ترین قسمتی‌ست که در بین بخش‌های سخت‌افزاری مختلف گوشی در جایگاه پایین‌تری قرار گرفته

و برای هرچه پایین‌تر نگه‌داشته شدن قیمت نهایی دستگاه عملا فدای دیگر قسمت‌های گوشی می‌شود. Poco X3 Pro بر همین منوال از همین ابتدا و روی کاغذ نیز مجموعه دوربین فوق‌العاده‌ای را عرضه نمی‌کند

و در صورتی‌که دوربین نیاز اصلی و اولیه شما را تشکیل می‌دهد بهتر است به سراغ مدل دیگری بروید.

دوربین اصلی دستگاه یک نمونه 48 مگاپیکسلی با سنسور نیم اینچی (ظاهرا از نوع Sony IMX582) و ابعاد پیکسل 0.8 میکرونی‌ست که در گوشه سمت راست بالای مجموعه لنزها قرار گرفته و در حالت عادی با ترکیب چهار پیکسل در یک پیکسل

به سلول‌هایی به اندازه 1.6 میکرون در وضوح 12 مگاپیکسلی دست پیدا می‌کند. لنز مقابل این سنسور از گشودگی دیافراگم f/1.79 بر خوردار است و فاصله کانونی 25 میلی‌متری را عرضه می‌کند.

دوربین دوم که درست در مرکز قرار دارد یک نمونه 8 مگاپیکسلی فاقد فوکوس خودکار با لنز اولتراواید 15 میلی‌متری‌ست که لنز f/2.2 آن میدان دیدی برابر با 119 درجه را ارائه می‌کند.

به‌جز این دو دوربین به دو واحد 2 مگاپیکسلی کم‌اهمیت بر می‌خوریم که یکی دوربین 2 مگاپیکسلی ماکرو بدون فوکوس خودکار با f/2.4 و امکان عکاسی از فاصله 4 سانتی‌متری‌ست که

در کناره پایین سمت چپ قرار دارد و سنسور 2 مگاپیکسلی دیگر در گوشه پایین سمت راست نیز وظیفه محو کردن پس‌زمینه سوژه را هنگام برداشت عکس با دوربین اصلی در حالت پرتره بر عهده دارد.

رابط‌ کاربری دوربین را پیش از این در گوشی‌های متعدد شیائومی با پوسته MIUI 12.5 دیده‌ایم و در این‌جا نیز تقریبا با هیچ نکته جدیدی روبرو نمی‌شویم.

در این بخش در حالت پیش‌فرض برداشت 4:3 نوار مشکی بزرگی در سمت راست و نوار مشکی دیگری در سمت چپ حضور دارند که با تغییر نسبت به 16:9 باریک‌تر شده و با انتخاب گزینه فول‌اسکرین کاملا شفاف و ناپیدا می‌شود

شاتر دوربین، سوییچ تعویض بین دوربین‌های اصلی و سلفی و نمایی از آخرین عکس گرفته شده، اولین ستون این نوار مشکی در کناره سمت راست را تشکیل می‌دهند و یک ردیف جلوتر نیز به حالت‌های مختلف دوربین شامل

عکاسی و فیلم‌برداری، برداشت پرتره، حالت Pro و گزینه More بر می‌خوریم. با لمس آیکون کوچک دیگری در مقابل این قسمت می‌توان مابین دوربین اصلی، نمای زوم‌شده‌ای از این دوربین با بزرگ‌نمایی دیجیتال 2 برابر و دوربین اولتراواید جابجا شد.

المان‌های حاضر در سوی دیگر نیز لیستی نسبتا آشنا را تشکیل می‌دهند که از آن جمله باید به برداشت HDR، گزینه هوش‌ مصنوعی یا AI برای تشخیص خودکار صحنه‌ها، تنظیمات فلش، Google Lens و فیلترهای رنگی یا زیباسازی بدن اشاره کرد.

با لمس آیکون سه‌خط این قسمت امکان تغییر نسبت تصویر از 4:3 پیش‌فرض به 1:1، 16:9 یا فول وجود داشته و یک پله پایین‌تر نیز تایمر عکاسی اتوماتیک به چشم می‌خورد.

در پایین‌ترین قسمت این بخش گزینه‌هایی مثل محو کردن پیرامون کادر (Tilt-shift)، ‌خطوط راهنمای گرفتن صحیح عکس،‌ برداشت ماکرو، فریم سینمایی (سیاه شدن بالا و پایین کادر در نسبت 16:9) و Timed burst قرار دارند.

گزینه برداشت زمان‌بندی‌شده یا Timed burst در این قسمت امکان برداشت تعداد عکسی مشخص در فواصل زمانی منظم را فراهم می‌کند برای نمونه می‌توان مثلا هر 5 یا 10 ثانیه یک عکس برداشت کرد

و این عمل را تا رسیدن تعداد عکس‌ها به100 عکس ادامه داد. حداقل و حداکثر فاصله زمانی بین عکس‌ها در این حالت 1 تا 60 ثانیه است و تعداد عکس‌ها نیز از 10 تا 600 (با فواصله 10 تای) قابل انتخاب است.

گزینه دیگری در همین قسمت برای دسترسی به دیگر تنظیمات دوربین نیز در نظر گرفته شده است.

این منو در حالت ویدئو تغییر کرده و در بالای آن به‌جز وضوح پیش‌فرض 1080p/30fps امکان انتخاب سه وضوح دیگر یعنی 720p/30fps ،1080p/60fps و 4K/30fps نیز وجود دارد.

در پایین این بخش علاوه بر دسترسی به Settings به خطوط راهنمای تصویر، برداشت ماکرو، فریم ویدئویی و گزینه دنبال کردن سوژه متحرک بر می‌خوریم.

بخش More از رابط کاربری دوربین جدا از گزینه‌های آشنایی همچون برداشت اسلوموشن، تایم‌لپس، برداشت پانوراما، عکاسی از متن (Documents) و حالت شب چند مورد جدید را نیز به نمایش می‌گذارد

که از آن جمله باید به Clone (برای برداشت تصاویر متعدد از یک سوژه ثابت در سه حالت عکس، ویدئو و فریز فریم)، VLOG (ارائه افکت‌های تصویری مخصوص وی‌لاگرها) و Dual Video (برداشت همزمان ویدئو با دوربین اصلی و سلفی) اشاره کرد.

برداشت عکس با وضوح کامل 48 مگاپیکسلی نیز از همین طریق صورت می‌پذیرد.

گزینه Short video در این بخش امکان تهیه ویدئوهای 15 ثانیه‌ای (با وضوح 720p/30fps) را با هر دو دوربین اصلی و سلفی فراهم می‌کند.

در این بخش سرعت برداشت ویدئو از بین دو پله کندتر و دو پله سریع‌تر قابل انتخاب بوده و پس از تهیه آن نیز گزینه‌ای برای آپلود مستقیم در شبکه‌های اجتماعی در نظر گرفته شده است.

به این ویدئوها می‌توان موزیک پس‌زمینه نیز افزود که گزینه‌ای برای آن جهت دسترسی به موارد پیش‌فرض و انتخاب موزیک دلخواه در بالا در نظر گرفته شده است.

دوربین سلفی گوشی پوکو

دوربین سلفی گوشی یک نمونه 20 مگاپیکسلی با f/2.2 و بدون قابلیت فوکوس خودکار است که در عمل از نظر میزان جزییات برداشت شده در سطح مناسبی قرار داشته

و با غیر فعال کردن حالت زیباسازی چهره نیز رنگ‌های طبیعی و قابل‌قبولی را برداشت می‌کند. این دوربین از برداشت پرتره پشتیبانی کرده و عملکرد نسبتا مناسبی را در این زمینه از خود برجای می‌گذارد

و حداکثر وضوح برداشت ویدئو در آن نیز حداکثر به 1080p/30fps می‌رسد.

باتری و شارژر گوشی پوکو

پوکو X3 Pro از باتری نسبتا حجیمی با ظرفیت 5,160 میلی آمپر ساعت بهره می‌برد که پوکو یک بار شارژ کامل آن را برای 11 ساعت بازی یا 18 ساعت نمایش ویدئو یا 110 ساعت پخش موسیقی (همگی در شرایط خاص) مناسب می‌‌داند.

در دنیای واقعی با باتری توانمندی روبرو می‌شویم که در هر دو حالت 60 و 120 هرتزی صفحه‌نمایش توان بالایی را از خود نشان می‌دهد و در یک استفاده متوسط رو به بالا به سادگی می‌تواند روز دوم را نیز با یک بار شارژ به سلامت پشت سر بگذارد.

برای مشخص شدن توان این باتری طبق معمول به سراغ تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark‌ رفتیم و مثل همیشه آن را با قرار دادن نور صفحه‌نمایش روی 50 درصد و غیر فعال کردن روشنایی خودکار اجرا کردیم.

برای مشخص شدن تأثیر نرخ رفرش بالاتر در مصرف انرژی این گوشی، این تست را یک بار با نرخ رفرش پیش‌فرض 60 هرتزی و بار دیگر در حالت 120 هرتزی انجام دادیم.

در حالت پیش‌فرض 60 هرتزی، گوشی برای 16 ساعت و 30 دقیقه این تست را ادامه داد که رقم بسیار بالایی در این رده به حساب می‌آید. با فعال کردن نرخ رفرش 120 هرتزی طبق انتظار از این زمان کاسته شد

و به 14 ساعت و 31 دقیقه یعنی نزدیک به 2 ساعت کمتر رسید. برای مشخص شدن کیفیت دوام باتری در این گوشی در این دو حالت می‌توان آن را با نمونه‌ای مثل A52 5G مقایسه کرد

که با باتری ضعیف‌تر 4,500mAh و صفحه‌نمایش کوچک‌تر 6.5 اینچی در دو حالت 60 و 120 هرتزی به‌ترتیب به زمان‌های 13 ساعت و 58 دقیقه و 11 ساعت و 48 دقیقه‌ای دست پیدا کرد که هر دو از معادل‌های آن‌ها در X3 Pro بسیار کمتر هستند.

شارژر همراه گوشی  یک نمونه پر توان 33 واتی‌ست که طبق ادعای شرکت سازنده می‌تواند ظرف 30 دقیقه باتری را از صفر به 59 درصد برساند و کل پروسه شارژ نیز 59 دقیقه به‌طول می‌انجامد.

شارژ این گوشی با فرایندی که Middle Middle Tab یا MMT نامیده می‌شود صورت می‌پذیرد جایی‌که برخلاف روش‌های کلاسیک شارژ باتری که جریان الکتریکی از پایین وارد باتری می‌شود،

این جریان حالا به مرکز باتری تزریق شده و به‌صورت مساوی در اختیار قسمت‌های بالایی و پایینی قرار می‌گیرد. این موضوع به‌گفته شیائومی ضمن تضمین دوام بیشتر باتری به شارژ سریع‌تر و با ثبات‌تری نیز منجر می‌شود.

تست شارژ این گوشی را طبق معمول از شارژ صفر درصد و در حالت خاموش انجام می‌دهیم؛ جایی‌که پس از گذشت 5، 10 و 15 دقیقه شارژ باتری به‌ترتیب به 9، 19 و 29 درصد افزایش پیدا کرد.

این سرعت بالا تا دقیقه 20 و زمانی‌که شارژ باتری به 38 درصد رسید نیز ادامه داشت اما از این‌جا به‌بعد اندکی از سرعت آن کاسته شد. گوشی پس از 30 دقیقه به شارژ 53 درصد رسید که 6 درصد کمتر از زمان رسمی اعلام شده برای این شارژر است.

گوشی پس از 60 دقیقه تا 94 درصد ظرفیت خود شارژ شد و درست رأس 70 دقیقه به شارژ 100 درصدی رسید که با وجود آن‌که نسبتا به زمان 59 دقیقه‌ای مورد ادعای پوکو زمان طولانی‌تری‌ست اما هنوز سرعت بسیار بالایی را ارائه می‌کند.

جمع بندی گوشی پوکو ایکس 3 پرو

Poco X3 Pro اسمارت‌فونی قدرتمند و شایسته احترام است که برخی از امکانات آن از حد معمول و قابل انتظار رده میانی کاملا فراتر می‌رود.

طراحی دستگاه در بخش پشتی فارغ از برداشت‌های مختلف کاربران (اوج خلاقیت یا نهایت نازیبایی)‌، تجربه متفاوتی را به‌نمایش می‌گذارد که در کمتر نمونه دیگری می‌توان سراغ گرفت.

جنس بدنه دستگاه پلاستیکی بوده و بدون در نظر گرفتن دو نوار باریک دو سوی دوربین، سایر قسمت‌ها مگنت بزرگی برای جذب همه‌جانبه اثرات انگشت به حساب می‌آیند.

طراحی متفاوت دوربین‌های بخش پشتی ممکن است به مذاق برخی از کاربران خوش نیاید و بیرون‌زده‌گی بیش از اندازه آن‌ها با وجود آن‌که با کاور درون جعبه به میزان زیادی برطرف می‌شود اما به لق خورده‌گی مشهودی روی میز منجر می‌شود.

وزن 215 گرمی گوشی و حجم نسبتا بالای آن انتقاد دیگری‌ست که با یک بار در دست گرفتن دستگاه کاملا مشهود خواهد بود.

از کیفیت صفحه‌نمایش گوشی در مواردی مثل بازتولید رنگ، زاویه دید و کنتراست رضایت داشتیم اما حداکثر روشنایی آن در حد متوسطی بوده

و نرخ رفرش 120 هرتزی این پنل نیز بر خلاف ادعای شرکت سازنده (حداقل در نسخه در اختیار ما) بسته به محتوا متغیر نبوده و به‌صورت ثابت روی 120 هرتز باقی می‌ماند.

دوربین اصلی دستگاه از کیفیت متوسطی برخوردار است و در حالی‌که در روز تصاویر قابل‌قبولی را برداشت می‌کند از کیفیت آن در محیط‌های تاریک و در شب کاسته شده و حالت شب یا Night mode نیز در برخی موارد تأثیر بزرگی را در آن بر جای نمی‌گذارد.

دوربین 8 مگاپیکسلی اولتراواید از نظر میزان جزییات و کنتراست فراتر از استاندارد معمول این رده عمل می‌کند اما کناره‌های کادر آن مبهم بوده و در شب نیز تا قبل از فعال کردن Night mode نتیجه بسیار ضعیفی را تولید می‌کند.

از کیفیت دوربین سلفی گوشی کاملا رضایت داشتیم و به‌شرط غیر فعال کردن حالت‌های غیر واقعی زیباسازی چهره نتایج مناسب و نزدیک به واقعیتی را تولید می‌کند.

از توان باتری Poco X3 Pro می‌توان کاملا رضایت داشت و شارژر سریع آن نیز تنها به نزدیک به 70 دقیقه زمان برای پر کردن این باتری نیاز دارد.

پردازنده SD860 حاضر در این مدل در زمینه گرافیکی بسیار موفق عمل می‌کند و در بخش پردازشی نیز با وجود هسته‌های نچندان جدید A76 اما به‌دلیل به‌کارگیری چهار عدد از این هسته‌ها از یک سو

و فرکانس بسیار بالای تک هسته‌ اصلی به نتایج مناسبی در تست‌های پردازشی و گرافیکی دست پیدا می‌کنیم. Poco X3 Pro از این منظر در سطح بهترین نمونه‌های رده میانی حال حاضر بازار قرار داشته

و از نمونه‌های درخشانی مثل Mi 11 Lite 5G با پروسسور مدرن Snapdragon 780G فاصله چندانی ندارد.

Poco X3 Pro بدین‌ترتیب با تکیه بر یک صفحه‌نمایش 120 هرتزی، یک پردازنده قابل‌قبول سری 8 کوالکام، باتری حجیم و مکانیزم خنک‌سازی مطلوب انتخابی ایده‌آل برای یک گوشی گیمینگ ارزان‌قیمت به‌نظر می‌رسد.

با وجود آن‌که رم 8 گیگابایتی برای اغلب کاربری‌های موبایلی مناسب به‌نظر می‌رسد اما نبود ورژن بالاتری از این رم را باید به جمع نکات منفی این گوشی افزود.

البته با توجه به رده قیمتی دستگاه انتظار مشاهده رم بالاتر اندکی غیر منطقی خواهد بود. حافظه داخلی پر سرعت UFS 3.1 اما این وضعیت را جبران کرده و با امکان تهیه نسخه 256 گیگابایتی خیال کاربران را از بابت حافظه داخلی راحت ساخته است.

در نهایت به‌عنوان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین انتقاد وارد به این مجموعه باید به نبود 5G در آن اشاره کرد که بخش بزرگی از قیمت مناسب دستگاه را نیز توضیح می‌دهد.

حذف 5G از این مجموعه با وجود آن‌که در عمل به‌دلیل فاصله حداقل یکی دو ساله تا فراگیر شدن این قابلیت در بازار ایران و پشتیبانی کردن از اتصال 4G کاملا پر سرعت در گوشی،

ضایعه جبران‌ناپذیری به‌نظر نمی‌رسد اما بسیاری از خریدارانی که تهیه یک محصول همه‌جانبه برای استفاده در طی سه تا چهار سال آینده را در برنامه خود قرار داده‌اند، غیبت 5G را عاملی برای جست‌وجوی مدلی دیگر خواهند یافت.